Spódnica kopertowa i torebka

Jak przeważnie bywa, kiedy moje dziecię przyjeżdża do domu to bez szycia się nie obejdzie. Zaistniała chęć posiadania długiej spódnicy kopertowej. Co robić. Trzeba uszyć. Ponieważ materiałów posiadam sporo, przegrzebałam zapasy i dziecię dokonało wyboru. Teraz tylko trzeba wziąć miarę , pokroić i uszyć. Za dwie godziny spódnica była gotowa. Ale doprosić się o kilka zdjęć to już trwa czasami i kilka dni. W końcu udało mi się pstryknąć kilka fotek. Niespecjalne, bo wiecie jak zdjęcia wychodzą w domu kiedy na dworze szaro i buro.

Spódnica jest wiązana z tyłu. 

Żeby się spódnica nie wysuwała spod wiązania zrobiłam dziurkę przez którą się wiązanie przewleka.

Tym razem pomyślałam też o sobie. Bardzo długo szukałam torby, która by mi odpowiadała. Wybór jest ogromny a ja i tak nie mogłam znaleźć nic co by mnie w pełni zadowoliło. Kiedy rozmiar był odpowiedni to rączki za krótkie, jak rączki dobre to za mała. Kiedy rozmiar i rączki dobre to torba nie ma zapięcia a to może kusić potencjalnego złodziejaszka i brak podszewki też mnie irytował. 

Wzięłam więc sprawy w swoje ręce i postanowiłam uszyć sobie taką jak ma być. Wyjęłam z szafy kawał czarnej eko-skóry i zaczęłam kombinować. chciałam żeby to była zwykła duża torba.

Troszkę się wzorowałam na modelu z jakiejś starej burdy. Moja wygląda tak.

Do kompletu doszyłam sobie taką małą kosmetyczką na smyczy.

tak wygląda moje zapięcie na zamek błyskawiczny.

I jeszcze środek. Podszewka z bardzo dobrej gatunkowo bawełny , więc myślę że tak szybko się nie potarga. Na podszewkę też naszyłam kieszonkę np. na telefon.

Mam ją dopiero kilka dni a już ją bardzo lubię i mam nadzieję ,że długo mi posłuży.

To by było na tyle. 

Pozdrawiam Was cieplutko w ten pochmurny dzień.

Ania:)