Chwalę się

Tak , dzisiaj będę się chwalić. Od poniedziałku w moim krawieckim kącie pojawił się nowy lokator a co najważniejsze jest mój i tylko mój i to na stałe. Owym lokatorem a raczej lokatorkę jest nowiutka Juki DDL 8700. Doczekałam się , spełniło się moje marzenie. Jest. A oto i ona.

I inne ujęcie

Mojego kącika krawieckiego raczej nie można nazwać pracownią z powodu jej małych rozmiarów. 

Jednak cieszę się że mam chociaż taką bo wszystko co potrzebne się mieści i jeszcze trochę. Tutaj fotka moich maszyn , których używa na co dzień. 

Jak widać wszystko się zmieściło. Za maszynami na stoliku stoi jeszcze komputer a na końcu w kącie dzielnie stoi manekin. Posiadam jeszcze dwie maszyny , stebnówkę starszego typu i overlok łucznika , trzynitkowy, również starszego typu. Z powodu braku miejsca musiały zostać schowane a szkoda bo nie musiałabym ciągle przestawiać ustawień na maszynach.

Jak wspomniałam moja juki jest u mnie od poniedziałku, więc musiałam ją wypróbować i coś uszyć.

Ponieważ moja latorośl aktualnie przebywa poza domem ,a wiadomo , że w akademikach to raczej o wystrój wnętrz nikt nie dba , postanowiłam uszyć jej narzutę na łóżko. 

Kolory jej ulubione. Wrzos i brudny róż. Szyć zaczęłam wczoraj. Zostało jeszcze przepikować po całości i będzie gotowa ale dziś już nie mam na to czasu. Na tą chwilę wygląda to tak:

Tkaniny jakich użyłam to -wrzos- szantung, róże- tkanina satynowa.

 Wkład to tzw. otowata, lub ocieplina , jak kto woli. Teraz wygląda jeszcze  dość grubo ale to dlatego, że jest jeszcze nie przepikowana.
Pokaże w całości jak skończę.
Co raz częściej tęsknię za drutami i chyba wezmą jakąś robótkę na szybko.
Szydełka w rękach nie miałam chyba z rok. Tylko sobie obiecuję, że jutro, pojutrze i tak schodzi. Czółenka na tą chwilę też zwolnione z pracy i odpoczywają a ja tym czasem lecę szukać jakiejś inspiracji na necie bo nie umiem sobie znaleźć dzisiaj miejsca.
Pozdrawiam Was wszystkich gorąco. Witam wszystkich odwiedzających i dziękuję za pozostawione komentarze.
PS. Troszkę się zaniedbałam i nie zaglądałam w ogóle do komputera ale obiecuję, że odwiedzę Was wszystkie i zostawię po sobie ślad.
Pa Ania